کد مطلب:106900 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:157
[صفحه 592] اكمش: شتاب كرده است، مهل: فرصتها، كره: بازگشت، موئل: جای بازگشت، مغبه: سرانجام، (از خدا بترسید! مانند كسی كه دامن به كمر زده و خود را آماده ساخته، و كوشیده و در فرصت عمرش تلاش كرده و از روی ترس مبادرت كرده، و درباره ی سرانجام كارش و نتیجه ی آمد و رفتش اندیشیده است). مقصود امام (ع) آن است كه، بترسید از خدا همانند كسی كه از روی جد به خاطر اطاعت خدا دامن به كمر زده، و خود را برای خوشنودی خدا آماده كرده است، و به اعمال نیكو- تا وقتی كه فرصت عمر هست- شتافته و در حالت ترس برای آمرزش از نتایج گناهانش اقدام كرده است، و درباره ی بازگشت به سرآغازی كه از آنجا وجودش آغاز گرفته یعنی حضرت ربوبی و همچنین در پایان مبدا پیدایشی كه از آنجا صادر گشته و بدانجا بازگشت دارد و سرانجام درباره ی عمل خیری كه بدان دست یابد و یا عمل شری كه چه كند تا از آن نجات یابد، اندیشیده است.
صفحه 592.